Dom Lucasa ul.Diamentowa 7

Haley

Haley zrobiła zdziwioną minę, jednocześnie poczuła niezwykłą ulgę.
-Co jakie śniadanie?-krzyknęła, ale Nathan już wyszedł. Dziewczyna dłużej się nie zastanawiając, ubrała jakąś koszulę, która leżała na komodzie, odetchnęła i zeszła na dół, chcąc dowiedzieć się wreszcie co się stało i dlaczego jest tutaj. Zeszła niepewnie po schodach i weszła do kuchni, gdzie Nathan przygotowywał jej śniadanie.
Przestraszona i onieśmielona jego towarzystwem, gdzie jest tylko w koszuli zapytała:
-Głupio mi tak, leżała na komodzie więc ją wzięłam...-powiedziała wskazując na swe ubranie.- Więc powiesz mi co się stało? Ja zupełnie nic nie pamiętam...

Nathan

-Jakiś facet podał ci tabletkę gwałtu,zabrał cię i rozebrał potem obmacywał ale znalazł się książę na białym koniu bez podtekstów i uratował cię a tak poza tym to po staremu,rutyna.-chłopak uśmiechnął się i zaczął spożywać swoje śniadanie.
"Ciekawe co powie na to, że ją uratowałem".

Haley

Haley stała jak słup i wpatrywała się w Nathana ze zdziwieniem. Wytrzeszczyła swoje oczęta i nie była w stanie nic wypowiedzieć. W końcu po jakimś czasie odezwała się.
-Że co?...poczekaj muszę to sobie wszystko poukładać...-odparła rozkojarzona. Usiadła na krześle i odetchnęła ciężko. Była zmartwiona i przerażona tym co przed chwilą usłyszała.
-Uhm..ale co ja tutaj robię? I kto mnie uratował?-zadała pytanie i rzuciła zagadkowe spojrzenie Nathanowi. Jej oczy pobłyskiwały i patrzyły wprost na niego.

Nathan

-Jeśli mówię o księciu to powinnaś wiedzieć, że to ja potem przyniosłem cię do naszego domu, rano dzwoniłem na policję i nie złapali tego zwyrodnialca więc dopóki go nie złapią mieszkasz z nami.Nie martw się dostaniesz swój pokój i nawet nie próbuj dyskutować.-lekko zmarszczył czoło i uśmiechnął się do speszonej dziewczyny.

Haley

Haley popatrzyła na Nathan z podziwem, ale jednocześnie czuła wstyd i cała ta sytuacja ją krępowała. Siedziała w samej bieliźnie z jedynie jego koszulą na sobie i wpatrywała się w niego.
-Tylko, że muszę wrócić do domu po moje rzeczy...-zaczęła nieśmiało.
"Jaki wstyd, to chyba jakiś koszmar. Powinnam się uszczypnąć"

Nathan

-Po śniadaniu możemy się po nie wybrać a przy okazji wyskoczymy na jakąś pizze."Będzie fajnie zobaczysz".
-Lucas może po pracy przyłączysz się do nas?
"No dalej stary nie daj się prosić".

Lucas

-Wiesz może innym razem, powinniście pobyć trochę sami i wyjaśnić sobie wczorajsze zajście.
"Czuje że wpdałeś w i to głęboko :) ".

Haley

-Dobrze, ja tylko...fajnie, będę musiała iść w koszuli...-powiedziała i popatrzyła na siebie. Zrobiła niewinną minę i przeniosła wzrok na braci. Czuła się co najmniej niekomfortowo.
-Dziękuję...-powiedziała ściszonym tonem pochylając głowę i się czerwieniąc. Zaczęła jeść śniadanie które jej podano.
"Jestem skończona!"-pomyślała z żalem. Dalej nie mogła oswoić się z tą myślą, co by się stało, gdy nie Nathan. W głębi serca była mu ogromnie wdzięczna, ale nie potrafiła i nie umiała tego okazać, pomyślała, że wspólny obiad w pizzerii jest dobrym pomysłem.

Nathan

-Bardzo do twarzy ci w tej koszuli pożyczę ci jeszcze jakieś spodnie i będziesz super laska-na jego twarzy pojawił się piękny uśmiech.
"Jesteś piękna..."-pomyślał.

Haley

Haley roześmiała się.
-Tak, będę paradować tak przed wszystkimi...ale dzięki.-powiedziała i uśmiechnęła się. Nathan wyszedł i nie pojawiał się przez kilka minut. Haley włączyła telewizor i usiadła na kanapie, próbując ukryć pod skrawkiem koszuli swoje nogi. Natrafiła na ciekawy program i zdążyła obejrzeć kawałek, zanim Nathan nie przyszedł. Wręczył jej stare dżinsy, które o dziwo wyglądały jak damskie. Haley szybko założyła je na siebie, choć były na nią nieco za duże i była już gotowa do wyjścia.

Nathan

Nathan pobiegł się przebrać i za chwilę wrócił uśmiechnięty, złapał Haley za rękę i wszyli w kierunku jej domu.

Nathan

Kiedy wrócili do domu Nathan wziął walizkę Haley i zaniósł ją do jej pokoju.Po chwili zszedł na dół i postanowił powiedzieć Haley o tym co zaszło między nimi poprzedniej nocy.
-Haley muszę Ci coś powiedzieć...poprzedniej nocy,kiedy cię uratowałem zaniosłem cię na moje łóżko a ja spałem tuż obok, na materacu.W nocy zeszłaś na moje posłanie i mocno się przytuliłaś szeptając moje imię.Jesteś boska w łóżku-uśmiechnął się Nathan i patrzył na zdziwioną Haley.
-Żartowałem, nic między nami nie zaszło,spałem w ubraniu.
"Stop agresji,będzie wściekła.

Haley

Haley popatrzyła na niego ze zdziwieniem, nie starając się ukryć swojej złości...
-Masz szczęście, bo gdybyś wykorzystał w jakikolwiek sposób tę sytuację, byłbyś już martwy! - wycedziła ze złością przez zaciśnięte zęby.
"Kompromitacja na całej linii! Ciekawa jetem co jeszcze robiłam, o czym nie mam pojęcia..".
-I chciałam cię przeprosić za to, co zrobiłam lub co powiedziałam...wtedy.-powiedziała i popatrzyła na zadowolonego Nathana z niezwykłą szczerością. Zrobiło jej się głupio i postanowiła jak najszybciej opuścić miejsce tej nieudanej konwersacji. Poszła do pokoju, który dostała "w prezencie" od Luka i Nate'a i rozpakowała swoje rzeczy, następnie zmieniła swój ubiór. Nałożyła na siebie swoje spodnie i zwykły t-shirt w kolorze czarnym. Potem wróciła do salonu, gdzie mogła obejrzeć telewizor. Czuła się dziwnie rozkładając się na sofie u kogoś w domu, ale musiała to jakoś przeboleć. Przynajmniej czuła się bezpieczniej z taką "obstawą", niż będąc sama w domu, kiedy ten bandyta jest na wolności. "Trudno, będą musieli się przyzwyczaić do mojego niewygodnego towarzystwa..."

Nathan

Nathan czuł się rozczarowany reakcją Haley myślał, że powie 'fajnie się spało ale cóż.Poszedł na górę wziąć prysznic.
-Haley!!!-krzyknął Nathan.
-Mogłabyś podać mi moje bokserki, biorę prysznic, może się przyłączysz-zapytał śmiejąc się.

Haley

Haley zerwała się z fotela.
-Co? - mruknęła do siebie.-Chyba żartujesz?!-zawołała, ale nie usłyszsła żadnej odpowiedzi. "Co ja robię tu za gosposię, czy opiekunkę?". Weszła do górę i zajrzała do pokoju Nathana, gdzie poniewierały się jego ubrania. Dziewczyna, robiąc dziwną minę, która wyrażała jej niechęć chwyciła dolną część garderoby i poszła do łazienki, uchyliła lekko drzwi i starając się nie zerkać, odwróciła głowę i wrzuciła mu je do pomieszczenia.
-Proszę!-krzyknęła.-Ale z propozycji nie skorzystam...-zaśmiała się i zeszła na dół do salonu, gdzie rozłożyła się na kanapie i dalej oglądała telewizor.

Nathan

-Twoja odpowiedz nie jest zadowalająca, ale wiem, że kiedyś na pewno się zgodzisz-i znów zaczął się śmiać.
Potem ubrał się i zszedł na dół i usiadł bardzo blisko dziewczyny i przez chwilkę oglądał TV, ale film, który oglądała Haley bardzo go nudził.Wstał i poszedł do kuchni i zrobił sobie drinka,
-Haley napijesz się hawajskiego drinka?
"Po tym co przeżyła to myślę, że odmówi".

Haley

Haley przez chwilę się zawahała.
-Ufam ci i wiem że nic mi nie dosypiesz, dlatego możesz dla mnie zrobić.-odpowiedziała i wyszczerzy do niego swoje piękne, białe zęby. Przez chwilę patrzyła na film, który oglądała, ale zaczynał ją strasznie nudzić, więc pstrykała ciągle w pilot skacząc z kanału na kanał, chcąc natrafić na coś ciekawego.
-Właściwie to co będziemy robić? Samo oglądanie telewizji w kółko i słuchanie muzyki nie czyni mnie zadowoloną. Przepraszam, ze się tak zachowuję..czasem trudno wytrzymać..marudzę jak baba w ciąży...-powiedziała żartobliwie i się zaśmiała

Nathan

-No wiesz znam wiele ciekawych rozrywek...to co idziemy na pizzę.
Myśląc o ciekawych rozrywkach Nathan maił co innego na myśli niż pizze, sami się domyślacie.Uśmiechając się podał Haley drinka i szybko go wypił zmieniając wyraz twarzy, bo drink był troszkę kwaśny a Nathan kochał wszystko co było słodkie, a Haley taka właśnie była...

Haley

-Ach tak, pizzeria...jasne.-powiedziała i dokończyła drinka przygotowanego przez Nathana. Odłożyła szklankę i oznajmiła z radością:
-Ja już jestem gotowa! Ktoś z nami idzie...?-rzuciła mimochodem, starając się aby zabrzmiało to obojętnie, ale niestety Nathan chyba wyczuł o co chodziło i zrobił zdziwioną minę...

Nathan

-Idziemy sami Lucas mówił, że nie ma ochoty.Gdybyś zmieniła zdanie to pod prysznic pójdę jeszcze wieczorem."Nareszcie wspólna kolacja a może śniadanko..."-uśmiechnął się,złapał ją za rękę i wyszli z domu w kierunku pizzerii.

	Forum www.portlands.fora.pl Strona Główna -> Dzielnica willowa - Domy w pełni wyposarzone!	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 ... 14, 15, 16 Następny
Strona 4 z 16