Dom Haley James ul.Diamentowa 6

Haley

-Chyba tak. - odrzekła i pocałowała go, delikatnie i subtelnie ściągając z niego sportowy podkoszulek, który rzuciła na podłogę.

Nathan

Nathan zdejmował z Haley ostatnią częsc jej garderoby, gdy nagle usłyszeli dźwięk tłuczonego szkła.
-Zostań tu , pójdę sprawdzić.

Haley

Haley poczuła złość, kiedy coś przerwało jej kontakt z Nathanem. Ten długo nie wracał, więc założyła na siebie jego podkoszulek i zeszła na dół, gdzie nagle stanęła jak wryta, a serce "podeszło" jej do gardła, pozostawiając po sobie uczucie zdenerwowania. Nathan leżał na podłodze ze stłuczoną głową nieprzytomny. Dziewczyna natychmiast rzuciaa mu się na pomoc, chwyciła za telefon...

Haley

Szybko i w zdenerwowaniu wykręciła numer Lucasa i krzyknęła, aby ten natychmiast przyszedł. Dom był nietknięty, jedynie kawałki szklanej wazy walały się po podłodze.
-Nathan! - krzyknęła zrozpaczona, chwytając go za głowę. Szybko zawiadomiła policję i pogotowie, którzy po chwili przyjechali i zajęli się Nathanem. Ta zdała relację policjantowi, który wszystko spisał i począł przekonywać ją, że złapią przestępce, który włamał się do domu.

Haley

Ratownicy oznajmili jej, że muszą zrobić rannemu badania i zabierają go do szpitala. Haley szybko włożyła na siebie bluzkę i spodnie, zabrała torebkę i kluczyki od auta. W pospiechu zamknęła dom i odjechała w stronę centrum.

Nathan

Gdy dojechali na miejsce Nathan głęboko spojrzał w oczy dziewczyny i już miał powiedzieć jej prawdę gdy przerwał mu namiętny pocałunek Haley...
-Haley gdzie byłaś czuje na Tobie męskie perfumy...bynajmniej nie moje?!

Haley

- Proszę? - zapytała ze zdziwieniem. - Co jest? - powiedziała i spojrzała na Niego pytająco... -Byłam z Tobą w szpitalu, potem byłam na korytarzu, czy ty myślisz, że ja.....?? - powiedziała z bardzo wściekłą miną. W jej oczach było widać rozczarowanie i smutek. Nathan przybrał kamienny wyraz twarzy, chciał coś powiedzieć, jednak Haley mu przerwała. - Nie, nic nie musisz mówić! Ok, wszystko wiem... - powiedziała z żalem i odwróciła się od niego. "Boże, dlaczego to taki palant?!" Jej oczy zaszkliły się i dziewczyna próbowała twardo powstrzymać łzy. "Dziękuję za zaufanie, kochanie!"-pomyślała z wyrzutem do Nate'a.

Haley

Nie czekając na to, co on powie, wyszła do kuchni, pozostawiając go samego w salonie. Stanęła przy blacie i oparła się na łokciach, wytarła oczy i przygotowała napoje, które następnie zaniosła do pokoju. Nathan siedział na kanapie, ta postawiła szklanki na stoliku i włączyła telewizor. - Myślę, że powinieneś zadzwonić do Lucasa. Próbowałam go powiadomić, ale chyba nie włączył jeszcze komórki...- powiedziała obojętnym tonem i usiadła w fotelu.

Nathan

-Czy ty cały czas musisz pieprzyć o tym fajerze-krzyknął zdenerwowany Nat.

Haley

Haley zakrztusiła się sokiem, który właśnie popijała.
- O czym to, do cholery mówisz? To Twój brat... - odpowiedziała mu z zaskoczeniem i poirytowaniem w głosie.

Nathan

Widzę, że bardziej interesujesz się Lucasen niż mną , ale kobiet y takie jak ty tak mają...

Haley

- Kobiety takie jak ja? Co masz na myśli? - odpowiedziała, podnosząc głos z wściekłości. - Na szczęście mężczyźni tacy, jak ty nie są ich warci. Mam tego dość! - powiedziała szybko i odłożyła szklankę z napojem. Wyszła z domu, pozostawiając Nathana samego.

Nathan

Nathan wstał i pobiegł za nią, lecz Haley już była w połowie uliczki, wiec zaczął wrzeszczeć :
-Idź sobie, tylko potem nie wracaj z płaczem!!!Pamiętaj, wiecznie czekał na ciebie nie będę, nie jesteś jedyną kobieta na tej planecie i całe szczęście.
Odwrócił się i trzasnął drzwiami z całej siły, rozładowując swoją złość.
"Co ona sobie myśli."

	Forum www.portlands.fora.pl Strona Główna -> Dzielnica willowa - Domy w pełni wyposarzone!	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3
Strona 3 z 3